Wim Dik was een vooraanstaande bestuurder in de Nederlandse telecomsector en is vooral bekend als de voormalige voorzitter van de Raad van Bestuur van Koninklijke KPN N.V., waar hij de privatisering en beursgang leidde. Hij had een significante impact op de transformatie van KPN van een staatsbedrijf naar een commercieel opererende onderneming. Naast zijn bijdrage aan KPN, was Dik ook actief als ambassadeur voor Habitat for Humanity Nederland.

Opleiding

Wim Dik volgde een opleiding Elektrotechniek aan de Technische Universiteit Delft van 1956 tot 1962. Daarna studeerde hij van 1962 tot 1964 Economie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, hoewel deze opleiding niet werd afgerond.

Carrière

Na zijn afstuderen begon Dik zijn carrière in 1964 bij Unilever, waar hij verschillende functies vervulde en uiteindelijk directeur werd van Unox. In 1981 werd hij staatssecretaris van Economische Zaken. In 1988 werd hij directeur van de PTT, waar hij de overgang naar privatisering leidde, wat resulteerde in de oprichting van KPN. Onder zijn leiding groeide KPN uit tot een van de grootste telecombedrijven in Nederland. Na zijn pensioen in 2000 was hij deeltijd-hoogleraar aan de TU Delft en bleef actief in verschillende toezichthoudende functies.

Bekend van

Wim Dik is vooral bekend om zijn rol in de privatisering van de PTT en de daaropvolgende beursgang van KPN. Hij speelde een cruciale rol in de transformatie van KPN van een ambtelijke organisatie naar een commercieel bedrijf. Zijn strategische keuzes en leidinggevende stijl worden vaak geprezen, hoewel hij ook met kritiek te maken kreeg na zijn pensioen, vooral na de riskante overname van E-Plus.

Nevenfuncties en -activiteiten

Wim Dik was lid van het comité van aanbeveling van Habitat for Humanity Nederland en hielp met de oprichting en ontwikkeling van diverse initiatieven. Hij vervulde daarnaast verschillende nevenfuncties, waaronder commissariaten bij diverse bedrijven en organisaties.

Privéleven

Wim Dik was getrouwd en had drie kinderen. Hij stond bekend om zijn passie voor muziek en was amateur-drummer bij een jazzband. Tevens was hij een actief lid van de D66-partij, waarin hij een belangrijke rol speelde tijdens zijn politieke carrière.